_____________________________________________________________________________________________
Concert Slavisch koor smaakt naar meer
Door Lex Gunnink
Zwolle Onze Lieve Vrouwebasiliek. Concert door het Slavisch koor Zwolle en het Kamerkoor van de Dom van Kaliningrad. Zondag 11 december.
Het Slavisch koor Zwolle heeft het al vaker gepresteerd: een concert te geven samen met een “echt “ Russisch Orthodox kerkkoor. Zondagmiddag was het kamerkoor van de Dom van Kalinignrad het gastkoor bij het traditionele advent concert, dat evenwel moeiteloos de brug naar de kerst sloeg.
Als je een professioneel koor uit Rusland laat overkomen begin je als Slavischkoor Zwolle natuurlijk aan een ‘wedstrijd’ die je niet kunt winnen.
Maar musiceren is ook geen webstrijd, het verbroederd juist.
De OLV-basiliek biedt een perfecte ambiance voor deze muziek, met haar vele iconen en kunstschatten, daar waar het Russisch-orthodoxe geloof sterk visueel is ingesteld.
Het Slavischkoor legde van het begin af aan veel eer in zijn optreden, waarbij ook de zachtste passages de intensiteit en de zuiverheid werd bewaard.
Het koor ‘hing’ perfect aan de handen van dirigent Pieter Edward de Graaf. Indrukwekkend was het ‘Angelwopiejasje’ van Tjesnakov, waarbij sopraan Hannelore Kuperus een prachtige solo met een grote intensiteit neerzette, met het koor als klanktapijt onder haar voeten.
Het kamerkoor uit Kaliningrad is ene professioneel ensemble van slechts acht zangers en zangeressen, dat desondanks moeiteloos de ruimte met klank weet te vullen. Ze hebben een veel scherpere dictie, een meer solistische instelling de stemmen zijn scherper geëtst dan bij het Slavischkoor, maar dat is natuurlijk geen schande voor de Zwollenaren. Het achttal wordt gedirigeerd door Elena Kramarenco: Eén hand voor de partituur, Eén voor de directie. En warempel het werkt nog ook.
Wel koste het deze dirigente enige moeite om de begintonen vanaf de stemvork ‘uit te rekenen’ en dat is toch iets dat op dit niveau niet zou mogen gebeuren.
Desalniettemin zetten het kamerkoor de ene adembenemende prestatie na de ander neet, waarbij vooral bij de volks en kerstliederen opviel, hoeveel plezier ze samen hadden. Het Poolse ‘Lulajze, Jezunlu’(Wiegelied voor Jezus) wed zo zacht en teder gezongen dat menigeen met een brok in de keel zat te luisteren.
Tot slot combineerden beide koren hun optreden met het traditionele ‘Stille nacht’ onder leiding van Pieter Herman de Graaf. Een fraai besluit van een heerlijke koormiddag, maar het roept wel de vraag op waarom er bij zo’n concert niet meer in gezamenlijkheid wordt opgetreden. Dit smaakt in ieder geval naar meer.
_____________________________________________________________________________________________